De Kerk van de Nazarener is een heiligingskerk. Zij legt de nadruk op Gods werk in Christus en de heilige Geest dat ons omvormt naar het beeld van God. Het is ons te doen om de transformatie van de mens. Geloof in Christus verandert ons naar Christus-gelijkvormigheid en doet ons steeds groeien in de liefde voor God, zijn schepping, en alle mensen inclusief onszelf. Belangrijk is de erkenning dat wij onszelf niet kunnen veranderen, God doet dit in ons. Maar wij behoren wel ons voor God open te stellen en met Hem mee te werken. De 16 geloofsartikelen van onze kerk zijn de noodzakelijke Bijbels-theologische onderbouwing van deze boodschap. In die zin zijn de geloofsartikelen onze essentials. Maar even belangrijk is hoe deze boodschap zichtbaar wordt in de handel en wandel van de kerkelijke gemeenschap en van de individuele leden. Geloof moet zichtbaar worden in onze daden, anders is het een dood geloof. In die zin is de ethiek van het geheiligde leven even essentieel als de geloofsbelijdenis.
We leven in een tijd waarin geloof en goede werken (ethiek) uit elkaar zijn gedreven. Het geloof van veel mensen vertaalt zich niet meer direct in een bepaalde concrete handelswijze. Het handelen van veel christenen is niet altijd meer op Bijbels-theologische waarden gebouwd. De praktijk binnen de kerken is dat mensen met hetzelfde geloof tot hele andere ethische overtuigingen komen. De vele discussies in de kerk over sociaal-maatschappelijke thema’s en ethische kwesties laten dit zien.
Dit uit elkaar groeien van geloof en goede werken gaat niet alleen in tegen onze heiligingstraditie, maar ook tegen alles wat we in de Bijbel lezen. Christus is mens geworden om in zijn leven, in zijn woorden en daden, in de relaties met de mensen, te laten zien wie God is. De Onzichtbare werd zichtbaar in het handelen van een concreet Iemand. Zo heeft de kerk als lichaam van Christus, evenals de leden van het lichaam, de taak om Christus zichtbaar te maken in concreet handelen. Hoe dit handelen eruit hoort te zien werd in het verleden vaak door de kerk voorgeschreven. Daarin is de kerk te ver gegaan met kwalijke en schadelijke gevolgen. Nu laten de mensen in de kerk zich niet makkelijk meer iets gezeggen, en de kerk is veel voorzichtiger geworden.
Ik denk dat we als kerk te voorzichtig zijn geworden. Als heiligingskerk hebben we de taak om onze hele handel en wandel bespreekbaar te maken, en met elkaar na te denken over hoe we de normen en waarden die God ons in de Bijbel aanreikt kunnen omzetten in concrete stappen.
antonie holleman 