De Algemene Vergadering

Elke vier jaar vindt de Algemene Vergadering van de Kerk van de Nazarener plaats met  afgevaardigden uit vele landen. Deze vergadering vormt het hoogste gezag binnen de kerk. Zij kiest de algemene kerkleiders, kan wijzigingen aanbrengen in de kerkorde en ook de geloofsbelijdenis. Naast vergaderen is er gelegenheid voor ontmoeting en aanbidding. Dit jaar vond deze plaats in Indianapolis van 21-30 juni.

Tijdens de eerste dagen, van woensdag tot en met vrijdag vinden de activiteiten van de RCL, NMI, NJI en de onderwijsinstellingen plaats. Dit zijn de conventies. Naast een aantal plenaire vergaderingen en vieringen zijn er vele workshops waar alle mensen uit kunnen kiezen. Verder is er een enorme hal waar alle onderwijsinstellingen, de regio’s en vele andere afdelingen van de kerk en organisaties een stand hebben.

Het weekend vormt de overgang van de conventies naar de algemene vergadering. Op zaterdag beginnen al de commissievergadering, en de diensten op zaterdag en zondag zijn de drukst bezochte bijeenkomsten. Op maandag begint dan de Algemene Vergadering. Aan het einde van elke vergaderdag schreef ik steeds een bericht op facebook. Hieronder volgen de berichten van vier vergaderdagen.

DAG 1

We begonnen met gebed in kleine groepen en het uitspreken van een belofte. Daarna bracht David Busic de Quadrennial Address waarin hij namens de andere kerkleiders vertelde hoe de kerk ervoor staat. Nadruk werd gelegd op discipelschap, kerk-zijn in de stad, aansluiting bij de jonge generatie, onze identiteit en het uitdragen van de liefde van Christus.

‘s Middags waren er commissievergaderingen waar resoluties werden voorbesproken. In de plenaire vergadering hebben we gestemd over kleine wijzigingen in onze geloofsartikelen, waaronder een heldere articulatie van onze visie op de sacramenten als means of grace.

We hebben aan twee van onze zes algemene leiders de emeritus status verleend (Jerry Porter en J.K. Warrick) en zijn begonnen om hun opvolgers te kiezen. Al in de zevende stemronde was er een tweederde meerderheid voor Filimao Chambo. Hij is geboren in Mozambique en was de regionale directeur van onze kerk in Afrika. De Afrikaanse delegatie was helemaal door het dolle heen. Morgen gaan we verder met het stemmen voor de andere kerkleider.

Conclusie van de eerste dag: Goede sfeer. Geweldig om de kerk als een internationale gemeenschap te zien opereren. Iets om trots op te zijn. En het houdt ons Nederlanders ook een spiegel voor.

DAG 2

We hebben meer dan 200 resoluties te bespreken. Alle resoluties zijn nog steeds in te zien via  http://ga2017.com/resolutions/english. Deze worden eerst in verschillende commissies voorbesproken en indien nodig gewijzigd en dan aan de plenaire vergadering voorgelegd met een stemadvies. Alderik Bos zat in de commissie District Administration. Ik zelf was voorzitter van de commissie Ministry and Education. Wilma Holleman bezocht als bezoeker de commissie Christian Action.

Een heel belangrijke resolutie was CA-701. Dit betreft een uitgebreide verwoording van de positie van de kerk over menselijke seksualiteit en huwelijk. Hier heeft een internationale commissie hard aan gewerkt om met een standpunt te komen over een thema waar de meningen in de kerk behoorlijk verdeeld zijn. Het standpunt van de kerk is niet gewijzigd maar het document ademt genade en liefde. Het is een enorme verbetering ten opzichte van wat we hadden. De angst was dat de resolutie nog op veel tegenstand zou stuiten, maar dat gebeurde niet. De aanbeveling vanuit de commissie was unaniem en de resolutie werd met bijna 98% van de stemmen aanvaard. Er was opluchting en feest is de zaal. Ik zal hierover nog verder berichten in KvdN Beweegt. De tekst van CA-701 was al gepubliceerd in het nummer van KvdN Beweegt van 20 mei.

Feest was er ook over de verkiezing van de zesde algemene kerkleider. In de 11e stemronde werd Carla Sunberg gekozen. Zij is de tweede vrouw die in dit ambt gekozen is. Carla is de dochter van Jerry Johnston, die een belangrijke rol heeft gespeeld in het begin van onze kerk in Nederland. Zij was president van ons theologisch seminarium in Kansas City.

Het college van de zes leiders is nog nooit zo divers geweest. Leiders uit Mozambique, Kaap Verdië, Guatemala. En van de drie Amerikanen is Carla opgegroeid in Duitsland en later jarenlang zendeling geweest in Rusland.

Verder hebben we allerlei resoluties aangenomen. Soms ging het over kleine zaken en op andere momenten over belangrijke thema’s zoals het beschermen van kinderen en andere kwetsbare groepen in de kerk.

Ook werden alle geordineerde oudsten en diakenen die in de afgelopen vier jaar zijn overleden herdacht. Alle namen stonden in de orde van dienst vermeld. Antonio Simoes, die predikant is geweest van de Emmaus gemeente in Rotterdam stond ook vermeld. Dit was een indrukwekkend moment.

Mijn conclusie van de tweede dag: We waren voor zo een veelzijdige internationale kerk heel eensgezind. Dat was voor mij een teken van hoop. Een commitment om als kerk alle mensen lief te hebben. En de blijdschap was onder de mensen merkbaar.

DAG 3

Na de opgetogenheid van gisteren was vanmorgen een spannende ochtend. Op één discussie na over artikel 10 van onze geloofsbelijdenis zijn het niet de leerstellige vragen die voor spanning zorgen maar de ethische vraagstukken.

De KvdN is sinds haar begin een kerk die haar leden voorschrijft zich te onthouden van alcohol. Door de groei van de kerk en verspreiding in andere culturen bestaan er in de kerk nu ook andere visies op alcoholconsumptie. Een resolutie van een district in Amerika vroeg de kerk anders en minder veroordelend met haar standpunt om te gaan (Resolutie CA-710). In de commissievergadering van maandag leverde dit een lang en emotioneel debat op waarin culturele verschillen binnen onze kerk overduidelijk waren.

Toen de geamendeerde resolutie vanmorgen aan de vergadering werd gepresenteerd diende een van de algemene kerkleiders een motie in om dit naar een internationale studiecommissie te verwijzen net zoals vier jaar geleden gebeurd is met het onderwerp van menselijke seksualiteit. Deze motie werd na een pittige discussie, waarin de emoties voelbaar waren, aangenomen.

Later in de ochtend werd een resolutie over gender differentiation besproken (CA 724) en toen kwamen niet alleen de emoties weer naar boven maar bleek ook dat velen dit thema niet begrijpen. Er werd lang gediscussieerd en verschillende amendementen besproken totdat er een gewrocht van een tekst was die zichzelf tegenspraak en ook medische onjuistheden verkondigde. Door o.a. onduidelijkheid, vertaalproblemen, en de motie van de voorafgaande kwestie werd de geamendeerde resolutie aangenomen. Er werd daarna nog een motie ingediend om het nogmaals te bespreken, maar daar was geen tweederde meerderheid voor.

Toen het tijd voor de lunch was verlieten velen van ons gefrustreerd de zaal. Na de pauze nam weer een van de kerkleiders het woord en legde uit wat we gedaan hadden en vroeg de vergadering om de resolutie opnieuw te bespreken. Deze keer was er wel een tweederde meerderheid. In de discussie die toen volgde is besloten om ook dit naar een studiecommissie te verwijzen.

Dit waren twee spannende momenten waarop de goede sfeer van gisteren dreigde om te slaan in frustratie. Door gedurfd leiderschap is een slagveld voorkomen en hebben we met elkaar gekozen om via andere kanalen het gesprek met elkaar aan te gaan. Eenheid en elkaar ruimte geven was belangrijker dan het doordrukken van de eigen mening.

Tegen deze achtergrond van heftige emoties en grote verschillen is het des te bijzonderder dat we gisteren zo eensgezind waren omtrent menselijke seksualiteit. We kunnen blijkbaar ver uit elkaar staan als het om ethische standpunten gaat, en toch eensgezind zijn in ons commitment om mensen in de naam van Jezus lief te hebben.

Verder hebben we in de middag nog ingestemd met allerlei wijzigingen omtrent de omgang met voorgangers die op morele gronden geschorst zijn. ‘s Avonds waren nog allerlei andere moties aan de orde.

Conclusie van de derde dag: Ik hoor van velen dat deze vergadering anders is dan de voorgaande. De kerk is aan het veranderen ten goede. Dit geeft hoop. Maar eenvoudig is het niet.

DAG 4

We hadden 88 resoluties te behandelen en begonnen direct met twee heel belangrijke. CA-700 was een goed geschreven en theologisch goed doordachte affirmation and declaration of human freedoms. CA-704a was een aanscherping van ons standpunt over discriminatie. Beide werden na enige discussie over juiste formuleringen aangenomen.

De discussie over CA-705 was kenmerkend voor de sfeer. In deze resolutie werd gevraagd om het huidige statement van de kerk (paragraaf 903.6 uit onze kerkorde) te bevestigen. In deze paragraaf worden Nazareners opgeroepen om mensen voor publieke functies in de samenleving te kiezen die de waardigheid van de mens en het leven erkennen. De commissie had hier nog een aantal regels aan toegevoegd over dat wij als kerk de mensen steunen die zich voor deze idealen inzetten.

In de discussie werden twee tegengestelde zorgen gedeeld. Zo een aanvullende statement zou de kerk in bepaalde landen wel eens in moeilijkheden kunnen brengen en zelfs de registratie van de kerk kunnen bemoeilijken. Daar tegenover werd als waarschuwend voorbeeld gedeeld dat de KvdN in Zuid Afrika gezwegen heeft tijdens het apartheidsregime en dat zo iets ons niet nog een keer mag overkomen. Het was duidelijk voor welke keuze we stonden. Laten we een scherpe formulering weg uit pragmatische overwegingen of nemen we die er juist in op omdat het ons ernst is? Uiteindelijk kozen we voor het laatste, ook al was het maar met 51% van de stemmen.

Nu kunnen velen zeggen dat dit toch niet zo opzienbarend is en dat vele kerken ons zijn voorgegaan. Dit klopt, maar je moet wel beseffen dat zo een statement 5 of 10 jaar geleden ondenkbaar was. Het laat zien dat er in de hele kerk iets aan het veranderen is. Het komt voort uit onze Bijbelse theologische reflectie en onze groeiende betrokkenheid bij de kanslozen in onze samenlevingen.

Verder is mij opgevallen dat onze kerkleiders inzien wat er aan de hand is in onze kerk. In hun preken vorige week en in het afgelopen weekend legden zij de vinger op de zere plekken. In de debatten werd dan ook verschillende keren verwezen naar wat zij in hun preken gezegd hadden. Vorige week baden we voor eenheid en leiding van Gods Geest. In de afgelopen dagen heb ik deze gebeden in vervulling zien gaan. Niet dat we er zijn maar we hebben belangrijke stappen gezet.

Verder hebben we nog veel andere resoluties van organisatorische aard besproken. Een belangrijke is een verdere erkenning van een lekenbediening. Zie JUD-821.

Om 16 uur waren we klaar met alle resoluties. ‘s Avonds was er een korte installatie ceremonie van de twee nieuwe kerkleiders gevolgd door een receptie. Iedereen was blij en opgetogen over deze vergadering.

Conclusie na de vierde dag: Van velen heb ik gehoord dat dit een historische General Assembly was. Heel anders dan voorgaande keren. Velen zijn enorm bemoedigd. We leren om onze diversiteit te omarmen en als kracht te zien. Velen hebben nieuwe hoop voor de kerk ontvangen. Het waren gezegende dagen. Onze opdracht als Kerk van de Nazarener in Nederland is om in dit proces van vernieuwing mee te doen. Wij hebben veel bij te dragen maar ook veel te leren en te ontvangen. Dat is het mooie van een internationale kerk en de enorme verscheidenheid.

Hoe is het afgelopen van de Nederlandse resoluties?

Het Nederlandse district had drie resoluties ingediend voor de algemene vergadering.

De eerste was LA-409 (LA staat voor Local Administration) en betreft het beroepen van een tweede voorganger die als mede-eindverantwoordelijke naast de eerste voorganger staat. Onze kerkorde heeft hiervoor geen goede en zorgzame procedure, en ook na navraag bleken hier geen richtlijnen voor te zijn. Wat wij hebben ingediend is de procedure die we voor het beroepen van ds. Hans Deventer in Dordrecht hebben opgesteld, en nadien voor ds. Gerrie Huizenga in Amersfoort hebben nagevolgd. Deze resolutie is met een klein amendement aangenomen en zal in het komende handboek van onze kerk worden opgenomen. Het is een mooi voorbeeld van hoe een klein district een bijdrage kan leveren aan onze internationale kerk.

De tweede resolutie was CA-701a (CA staat voor Christian Action). Met deze resoluties wilden we twee paragrafen uit artikel 32 uit ons handboek schrappen die gingen over menselijke seksualiteit en homoseksualiteit. Twee andere districten met wie wij in de voorbereiding contact hebben gehad, hadden CA 701b ingediend, waarin voorgesteld werd om alleen de paragraaf over homoseksualiteit te schrappen. Beiden moties zijn niet verder behandeld ten gunste van resolutie CA-701, die artikel 32 volledige heeft herschreven en uitgebreid. Zoals al eerder gemeld is deze resolutie met bijna 98% van de stemmen aangenomen, en dus waren CA-701a en CA-701b overbodig.

De derde resolutie was CA-717, en ging over het Covenant of Christian Character (artikel 21 in ons handboek). Ons voorstel was om de lijst met specifieke voorbeelden weg te halen en ons te beperken tot de algemene richtlijnen die dan in elke cultuur nader ingevuld kunnen worden. Deze resolutie is niet door de commissie gekomen. Als namelijk tweederde van de commissieleden tegen de resolutie is dan wordt deze niet meer aan de vergadering voorgelegd. Wel kan er gemeld worden dat het signaal dat deze resolutie gaf niet ongehoord is gebleven. Naar aanleiding van een andere resolutie over alcohol heeft de Raad van Algemene Superintendenten een motie van verwijzing ingediend om een internationale studiegroep dit onderwerp te laten bestuderen. Daarnaast is de studiegroep gevraagd om over vier jaar met een nieuw voorstel te komen inzake het Covenant of Christian Conduct evenals het onderwerp menselijke seksualiteit.  Ook in deze discussie hebben we dus een bijdrage kunnen leveren.