Een medepredikant en ik deelden elkaars observaties over hoe predikanten het werken in de gemeente ervaren. Onze inventarisatie bestond uit drie sleutelwoorden: teleurstelling, pijn en verlangen. Teleurstelling over de mate van geestelijke groei in de gemeentes en bereidheid om te veranderen. Pijn over conflicten in de gemeentes en over de eigen beperkingen om de gemeentes te leiden. Verlangen om meer naar buiten gericht te zijn en minder het “kerkelijke spel” te hoeven spelen.
Toen ontstond het idee om 10 dagen te bidden en vasten voor vernieuwing van onze kerkelijke gemeenschappen. Bidden voor onszelf, voor jou en voor mij. Voor elke dag heb ik een gebedsbrief geschreven waarvoor ik een aantal essentiële hoofdstukken uit het Nieuwe Testament heb uitgekozen zodat ons bidden een reageren vanuit het Woord van God is. De gebedsthema’s zijn bewust niet heel concreet gemaakt of zijn als vragen verwoord. De bedoeling is dat jij de woorden uit de Bijbel concreet maakt in jouw gebed.
DAG 3 – Bidden voor de kracht van de Geest om te getuigen (Handelingen 1-7)
Wat hebben de inwoners van Jeruzalem gemerkt van de uitstorting van de heilige Geest over die kleine groep volgelingen van Jezus? Met andere woorden welke impact had deze gebeurtenis in de nabije omgeving?
Toen de mensen op pinkstermorgen kwamen kijken hoorden ze niet alleen de discipelen spreken in hun eigen taal over Gods grote daden (2:11), maar ze waren ook diep getroffen (2:37). De discipelen waren in staat de boodschap van Jezus Christus zó te brengen dat het landde bij de mensen. De kerk van nu zoekt naar woorden om Jezus ter sprake te brengen. Heer, schenkt ons de heilige Geest om woorden te spreken die bij mensen landen en hen raken.
Wat de leden van het Sanhedrin verbaasde was de vrijmoedigheid (4:13-14, 19-20) en de overtuiging (4:13-14) waarmee de discipelen spraken (5:27-29). Zie ook het voorbeeld van Stefanus (6:10). Door de gebeurtenissen van Pasen en Pinksteren was de aanvankelijke scepsis van de discipelen vervangen door een enthousiaste bevlogenheid. De hedendaagse kerk zoekt na de ontgoocheling van de secularisatie naar een hernieuwde overtuigingskracht. Heer, schenkt ons de heilige Geest die ons opnieuw gedreven maakt zodat wij enthousiaste getuigen zijn.
De inwoners van Jeruzalem zagen en hoorden de verhalen van mensen die genezen werden. Van die verlamde bedelaar die altijd bij de tempelpoort zat (3:1-10) tot al die mensen die van buiten Jeruzalem kwamen (5:12-16). De discipelen deden in de naam van Jezus goed naar mensen en het volk sprak vol lof over hen (2:47; 5:13). Heer, schenkt ons de heilige Geest waardoor onverwachte dingen in onze gemeentes gebeuren die mensen van buiten nieuwsgierig maken.
De gemeente was een hechte gemeenschap die veelvuldig samen kwam, de maaltijden deelde, samen bad en onderwijs ontving (2:43-47; 4:32-35). Zij zorgden zo goed voor elkaar dat niemand gebrek leed (4:34). De vrijblijvendheid die nu veel kerken parten speelt was toen afwezig. Heer, schenk ons de heilige Geest die ons samenbindt tot een hechte gemeenschap.
De gemeente was niet zonder problemen. Ananias en Saffira moesten hun misleidingen met de dood bekopen (5:1-11) en een groep Griekstalige weduwen werd genegeerd (6:1-6). Wat opvalt is de doortastendheid en kordaatheid waarmee deze problemen werden beetgepakt. Heer, schenk ons de heilige Geest zodat de gemeente niet bang is en traag wordt in het oplossen van problemen.
De discipelen klaagden niet onder de toenemende druk van de overheid. Zij baden voor vrijmoedigheid toen zij bedreigd werden (4:29), en nadat ze gegeseld en bedreigd waren verheugden zij zich “dat ze waardig bevonden waren deze vernedering te ondergaan omwille van de naam van Jezus” (5:29). Heer, schenk ons de heilige Geest zodat wij leren met u mee te lijden zonder klagen.
antonie holleman 